به گزارش بی باک،از آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به فلسطین، به جرأت می توان گفت که هیچ حمایت مؤثری از این کشور اسلامی و مردمانش صورت نگرفت، اقدامات اولیه سران عرب همسایه با فلسطین نیز، حرکتی ابتدایی بود و بیشتر در جهت منافع خود، که البته با مذاکرات کمپ دیوید اول و اقبال انورسادات رئیس جمهور مصر به صهیونیست ها، پایان یافت.
البته حکایت کشورهای عرب و مسأله فلسطین، داستان پیچیده‌ای از خیانت هاست که رفتار انور سادات و کشورش یعنی مصر به عنوان یکی از مؤثرترین کشورهای عرب یکی از این مصادیق است، سوی دیگر ماجرا، سران بزرگترین کشور عرب یعنی عربستان سعودی است. از معامله سلطان عبدالعزیز بن عبدالرحمن سعودی با سران صهیونیست بر سر واگذاری فلسطین به آنان گرفته تا رفت و آمد آشکار سران رژیم آل سعود به تل آویو در این روزهای پرتنش در جهان عرب همه حکایات تلخی از هم‌نژادان فلسطینیان است که جدای از ادعای اسلام همیشه ادعاهای تعصبی نژادی نیز دارند. اینگونه طی دهه ها پس از شروع اشغالگری یهودیان صهیونیست، فلسطین در جهان عرب هیچگونه حامی و یاوری نداشت.
از لحاظ مذهبی و حرکت های دینی نیز مردم فلسطین یکه و تنها بودند و علمای جهان اسلام جز موارد معدود که صرفا در مبارزات زبانی خلاصه می شد، اقدام مؤثری از خود نشان نمی دادند.
نزدیک به دو دهه بعد از آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به فلسطین و در سال 1357 شمسی انقلاب اسلامی در ایران به پیروزی رسید، امام خمینی که از آغاز مبارزات رسمی خود با رژیم پهلوی همواره افشای ماهیت رژیم اسرائیل و جنایات آن را به صورتی روشن گرانه در کنار شعارهای انقلابی خود قرار داده بود، یکسال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در مرداد سال 58 شمسی، آخرین جمعه ماه رمضان را به نام روز قدس نامگذاری کرد و آن را در واقع روز مبارزه با استکبار جهانی دانست.
«روز قدس، جهانی است، و روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است، روز مقابله ملتهایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر آمریکا بودند، روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند، در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند... روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملتهای مستضعف معلوم شود باید ملتهای مستضعف در مقابل مستکبرین اعلان وجود بکنند، باید همانطور که ایران قیام کرد، و دماغ مستکبرین را به خاک مالید، و خواهد مالید، تمام ملتها قیام کنند، و این جرثومه‌های فساد را به زباله‌دانها بریزند.»
با گذشت سه دهه از این حرکت اندیشمندانه امام راحل تا به امروز، روز قدس سال به سال در سطح جهان پررنگ‌تر شده و مسلمانان سرار دنیا به آن اقبال کرده اند و این البته تأییدی بر اهمیت این اقدام بنیانگذار انقلاب ایران است.
روز قدس اگرچه در کلام رهبر کبیر انقلاب اختصاص به فلسطین و یا ایران نداشته بلکه متعلق به تمام جهان اسلام است اما از لحاظ ایدئولوژی های دینی و سیاسی در میان ایرانیان اهمیتی دوچندان دارد؛ مبارزه با استکبار جهانی، به ویژه آمریکا و اسرائیل، ریشه در آموزه های اعتقادی شیعه جعفری داشته و از لحاظ سیاسی نیز از آرمان های اولیه انقلاب اسلامی است که از روزهای نخستین نهضت با قلب و جان ایرانیان آمیخته بود.
شیعیان ایران در اقتدا به معصومین ظلم را در هیچ جایی و در میان هیچ قومیت و نژادی نمی پذیرند و مبارزه با آن را وظیفه ای دینی می دانند، ایرانیان بارها شنیده اند که امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ظلم به زنی یهودی و بازکردن خلخال از پای او گفت، " اگر مسلمانی ازاین غم بمیرد براو عیبی نیست" و نیز باره با خود مرور کرده اند که پیامبرشان فرموده است که: "مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ؛ کسى که صبح کند و نسبت به سرنوشت مسلمانان اهتمام به خرج ندهد، مسلمان نیست"و از این دست اخطارها، بسیار به یاد دارند که امام صادق فرمود: "وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَخْذُلُ أَخَاهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِى الدُّنْیَا وَ الْآخِرَه؛«هیچ مؤمنى نیست که دست از یارى برادرش بردارد، در حالى که قدرت و توانایى یارى کردن را دارد، الاّ این که خداوند در دنیا وآخرت دست از یارى او خواهد کشید".
چنین اعتقادی به مبارزه با ظالمان که ریشه در باورهای عمیق دینی نیز دارد موجب گردیده که روز قدس و حرکت هایی مانند آن جزو باورهای اولیه مردم انقلابی ایران گردد به گونه ای که هیچ اتفاق تاریخی دیگری نمی تواند آن را تغییر دهد و اساسا مانند آن چه برخی تصور کرده اند که مثلا با توافق احتمالی در مذاکرات اخیر هسته ای بین ایران و سران غرب، این مبارزه با رژیم اشغالگر قدس و دفاع از مردم مسلمان فلسطین قطع می شود یا کاهش می یابد، توهمی باطل است، چنان چه بارها نیز مقام معظم رهبری دربیانات خود حمایت از مظلومان کشورهای اسلامی به ویژه فلسطین را از خطوط قرمز مذاکرات هسته ای برشمرده اند.
در پایان باید گفت حتی اگر استدلال های دینی در مبارزه با ظالم را نپذیریم و یا بنابر تعصبات بی مورد نژادی، کمک به فلسطین را نپسندیم و یا همصدایی با مردم فلسطین را، دخالتی بی مورد در امور کشورهای دیگر بدانیم، لازم است به این نکته توجه کنیم که حتی اگر با دید صرفا ملی گرایانه و ناسیونالیستی که به قضیه فلسطین نگاه کنیم، دفاع از این سرزمین عقلایی و استراتژیک است؛ در کلامى که از حضرت عیسى بن مریم(ع) نقل شده است آمده است: " ... بحق أقول لکم إن الحریق لیقع فى البیت الواحد فلا یزال ینتقل من بیت إلى بیت حتى تحترق بیوت کثیره إلا أن یستدرک البیت الأول فیهدم من قواعده فلا تجد فیه النار محلا و کذلک الظالم الأول لو أخذ على یدیه لم یوجد من بعده إمام ظالم فیأتمون به کما لو لم تجد النار فى البیت الأول خشبا و ألواحا لم تحرق شیئا ... ؛ به حق، به شما بگویم اگر اتاقى آتش بگیرد، آن آتش پیوسته از اتاقى به اتاق دیگر سرایت مى کند تا جایى که اتاق هاى بسیارى مى سوزد، مگر این که همان نخستین اتاق را دریابند و آن را از بیخ و بن بر اندازند که در این صورت، جاى پاى آتش نخواهد ماند. چنین است آفت ستمگر نخست که اگر جلویش گرفته شود، بعد از او پیشواى ستمگرى پیدا نخواهد شد؛ چرا که دیگران از او سرمشق گیرند؛ چنان که اگر آتش در اولین خانه، چوب و تخته اى نیابد چیزى را نمى سوزاند.»
اتفاقات اخیر در یمن، عراق، سوریه، افغانستان و تطبیق آن با آرمان رژیم سفاک صهیونیستی مبنی بر حکومت از نیل تا فرات، اخطارها را تشدید می کند و تأییدی است بر ستمام آن چه گفته شد.
البته حکایت کشورهای عرب و مسأله فلسطین، داستان پیچیده‌ای از خیانت هاست که رفتار انور سادات و کشورش یعنی مصر به عنوان یکی از مؤثرترین کشورهای عرب یکی از این مصادیق است، سوی دیگر ماجرا، سران بزرگترین کشور عرب یعنی عربستان سعودی است. از معامله سلطان عبدالعزیز بن عبدالرحمن سعودی با سران صهیونیست بر سر واگذاری فلسطین به آنان گرفته تا رفت و آمد آشکار سران رژیم آل سعود به تل آویو در این روزهای پرتنش در جهان عرب همه حکایات تلخی از هم‌نژادان فلسطینیان است که جدای از ادعای اسلام همیشه ادعاهای تعصبی نژادی نیز دارند. اینگونه طی دهه ها پس از شروع اشغالگری یهودیان صهیونیست، فلسطین در جهان عرب هیچگونه حامی و یاوری نداشت.
از لحاظ مذهبی و حرکت های دینی نیز مردم فلسطین یکه و تنها بودند و علمای جهان اسلام جز موارد معدود که صرفا در مبارزات زبانی خلاصه می شد، اقدام مؤثری از خود نشان نمی دادند.
نزدیک به دو دهه بعد از آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به فلسطین و در سال 1357 شمسی انقلاب اسلامی در ایران به پیروزی رسید، امام خمینی که از آغاز مبارزات رسمی خود با رژیم پهلوی همواره افشای ماهیت رژیم اسرائیل و جنایات آن را به صورتی روشن گرانه در کنار شعارهای انقلابی خود قرار داده بود، یکسال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در مرداد سال 58 شمسی، آخرین جمعه ماه رمضان را به نام روز قدس نامگذاری کرد و آن را در واقع روز مبارزه با استکبار جهانی دانست.
«روز قدس، جهانی است، و روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است، روز مقابله ملتهایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر آمریکا بودند، روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند، در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند... روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملتهای مستضعف معلوم شود باید ملتهای مستضعف در مقابل مستکبرین اعلان وجود بکنند، باید همانطور که ایران قیام کرد، و دماغ مستکبرین را به خاک مالید، و خواهد مالید، تمام ملتها قیام کنند، و این جرثومه‌های فساد را به زباله‌دانها بریزند.»
با گذشت سه دهه از این حرکت اندیشمندانه امام راحل تا به امروز، روز قدس سال به سال در سطح جهان پررنگ‌تر شده و مسلمانان سرار دنیا به آن اقبال کرده اند و این البته تأییدی بر اهمیت این اقدام بنیانگذار انقلاب ایران است.
روز قدس اگرچه در کلام رهبر کبیر انقلاب اختصاص به فلسطین و یا ایران نداشته بلکه متعلق به تمام جهان اسلام است اما از لحاظ ایدئولوژی های دینی و سیاسی در میان ایرانیان اهمیتی دوچندان دارد؛ مبارزه با استکبار جهانی، به ویژه آمریکا و اسرائیل، ریشه در آموزه های اعتقادی شیعه جعفری داشته و از لحاظ سیاسی نیز از آرمان های اولیه انقلاب اسلامی است که از روزهای نخستین نهضت با قلب و جان ایرانیان آمیخته بود.
شیعیان ایران در اقتدا به معصومین ظلم را در هیچ جایی و در میان هیچ قومیت و نژادی نمی پذیرند و مبارزه با آن را وظیفه ای دینی می دانند، ایرانیان بارها شنیده اند که امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ظلم به زنی یهودی و بازکردن خلخال از پای او گفت، " اگر مسلمانی ازاین غم بمیرد براو عیبی نیست" و نیز باره با خود مرور کرده اند که پیامبرشان فرموده است که: "مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ؛ کسى که صبح کند و نسبت به سرنوشت مسلمانان اهتمام به خرج ندهد، مسلمان نیست"و از این دست اخطارها، بسیار به یاد دارند که امام صادق فرمود: "وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَخْذُلُ أَخَاهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِى الدُّنْیَا وَ الْآخِرَه؛«هیچ مؤمنى نیست که دست از یارى برادرش بردارد، در حالى که قدرت و توانایى یارى کردن را دارد، الاّ این که خداوند در دنیا وآخرت دست از یارى او خواهد کشید".
چنین اعتقادی به مبارزه با ظالمان که ریشه در باورهای عمیق دینی نیز دارد موجب گردیده که روز قدس و حرکت هایی مانند آن جزو باورهای اولیه مردم انقلابی ایران گردد به گونه ای که هیچ اتفاق تاریخی دیگری نمی تواند آن را تغییر دهد و اساسا مانند آن چه برخی تصور کرده اند که مثلا با توافق احتمالی در مذاکرات اخیر هسته ای بین ایران و سران غرب، این مبارزه با رژیم اشغالگر قدس و دفاع از مردم مسلمان فلسطین قطع می شود یا کاهش می یابد، توهمی باطل است، چنان چه بارها نیز مقام معظم رهبری دربیانات خود حمایت از مظلومان کشورهای اسلامی به ویژه فلسطین را از خطوط قرمز مذاکرات هسته ای برشمرده اند.
در پایان باید گفت حتی اگر استدلال های دینی در مبارزه با ظالم را نپذیریم و یا بنابر تعصبات بی مورد نژادی، کمک به فلسطین را نپسندیم و یا همصدایی با مردم فلسطین را، دخالتی بی مورد در امور کشورهای دیگر بدانیم، لازم است به این نکته توجه کنیم که حتی اگر با دید صرفا ملی گرایانه و ناسیونالیستی که به قضیه فلسطین نگاه کنیم، دفاع از این سرزمین عقلایی و استراتژیک است؛ در کلامى که از حضرت عیسى بن مریم(ع) نقل شده است آمده است: " ... بحق أقول لکم إن الحریق لیقع فى البیت الواحد فلا یزال ینتقل من بیت إلى بیت حتى تحترق بیوت کثیره إلا أن یستدرک البیت الأول فیهدم من قواعده فلا تجد فیه النار محلا و کذلک الظالم الأول لو أخذ على یدیه لم یوجد من بعده إمام ظالم فیأتمون به کما لو لم تجد النار فى البیت الأول خشبا و ألواحا لم تحرق شیئا ... ؛ به حق، به شما بگویم اگر اتاقى آتش بگیرد، آن آتش پیوسته از اتاقى به اتاق دیگر سرایت مى کند تا جایى که اتاق هاى بسیارى مى سوزد، مگر این که همان نخستین اتاق را دریابند و آن را از بیخ و بن بر اندازند که در این صورت، جاى پاى آتش نخواهد ماند. چنین است آفت ستمگر نخست که اگر جلویش گرفته شود، بعد از او پیشواى ستمگرى پیدا نخواهد شد؛ چرا که دیگران از او سرمشق گیرند؛ چنان که اگر آتش در اولین خانه، چوب و تخته اى نیابد چیزى را نمى سوزاند.»
اتفاقات اخیر در یمن، عراق، سوریه، افغانستان و تطبیق آن با آرمان رژیم سفاک صهیونیستی مبنی بر حکومت از نیل تا فرات، اخطارها را تشدید می کند و تأییدی است بر ستمام آن چه گفته شد.
منبع:جام نیوز
